Ólöf Ýrr Atladóttir, ferðamálastjóri, er víðförul kona sem lætur sig dreyma um frekari ferðalög til framandi landa. Hún segir hér frá ferðum sínum út fyrir landssteinana.
Fyrsta ferðalagið til útlanda:
Ég fluttist ásamt fjölskyldu minni til Bandaríkjanna þegar ég var fjögurra ára, þegar foreldrar mínir fóru í sérnám, hvort á sínu sviði. Ég man auðvitað ekkert eftir ferðinni sjálf, en hún er þeim mun minnisstæðari foreldrum mínum, vegna þess að þegar á Kennedyflugvöll kom og á meðan þau biðu eftir farangrinum, þá hvarf ég. Þegar þau voru búin að ræsa allt eftirlitskerfið á flugvellinum í leit að mér kom ég trítlandi; þau höfðu sem sé kennt mér að greina merki og enskt orð fyrir kvennasalerni – og ég brugðið mér afsíðis. Mér fannst þetta víst ekkert tiltökumál sjálfri, en þarna sýndi sig enn og aftur að örlítil þekking getur verið hættuleg í óvitahöndum.
Best heppnaða utanlandsferðin:
Augsýnilega hlýtur best heppnaða utanlandsferðin að vera þegar ég fór til fundar við dóttur mína í Kína árið 2004 – í það minnsta hefur enginn ferðamaður borið jafn mikil verðmæti með sér heim og ég gerði þá.
Verst heppnaða utanlandsferðin:
Nú er af ýmsu að taka, en líklegast er það þegar mér var boðið að halda erindi á heimsþingi UNESCO um lífsiðfræði í Gíjón, fékk alvarlega magaflensu skömmu eftir komuna, lá veik megnið af tímanum og tókst svo að ata mig tjöru í andlitinu kvöldið áður en ég átti að halda erindið. Löng saga.
Tek alltaf með í fríið:
Höfuðljós (algerlega ómissandi þegar ferðast er til landa þar sem rökkrið líður á örskotsstundu); góð lesning; minnisbók; magatöflur og spritt (sjá hér að ofan).
Vandræðalegasta uppákoman í útlöndum:
Tengist þótt ótrúlegt megi virðast ekki Gíjón, heldur Malawivatni og verður ekki rakin hér.
Besti maturinn sem ég hef smakkað á ferðalagi:
Hvernig er hægt að gera upp á milli steiktra lirfa í Victoria Falls, Dúrían ávaxtar hjá götusala í jaðarhverfi Singapúr eða kaldra franskra kartaflna gegnum rútuglugga við landamæri Malawi og Mósambík? Kannski ekki bestu máltíðirnar, en eftirminnilegar. Ætla samt að nefna morgunverð á sushistað í Tokyo, eftir að hafa vaknað kl. 4 að morgni til að skoða japanskan fiskmarkað. Ógleymanlegt.
Uppáhalds staðurinn í útlöndum:
Allir staðir veraldar sem ég á eftir að heimsækja. Og þeir eru margir.
Draumafríið:
Þau eru mörg!
Löng heimsókn til Kína með dóttur minni
Gönguferð um Nepal
Yfirreið um Indland
Ferð um Vestur-Afríku
Þvælingur um suðurhluta Afríku með viðkomu á Kilimanjaro og Zanzibar
Upplifunarferð til Suður-Ameríku
Sigling um eyjar Karibíska hafsins
