Forsvarsmenn Gray Line, eins stærsta ferðaþjónustufyrirtækis landsins, hafa ákveðið að segja upp um 15 starfsmönnum, um 5% af starfsmannafjöldanum, vegna samdráttar í verkefnum. Er þetta fyrsta skipti í 30 ára sögu félagsins sem bregðast þarf við samdrætti með uppsögnum.
Í tilkynningu segir að rekja megi þessar breytingar til þeirrar ákvörðunar eigenda Bláa lónsins að segja upp samkomulagi við Gray Line um sölu á baðgjaldi í lónið frá 1. apríl síðastliðnum. „Áætlunarferðir Gray Line í Bláa lónið hafa verið ein af meginstoðum afþreyingaferða fyrirtækisins í 20 ár og hefur félagið flutt hundruð þúsund gesta í lónið. Algjör forsenda þess að geta boðið ferðir í Bláa Lónið er að viðskiptavinir geti um leið keypt baðgjald,“ segir jafnframt í tilkynningunni.
Þar er jafnframt rakið að nýverið hafi Bláa lónið sjálft, í samstarfi við Hópbíla, farið að bjóða upp á eigin sætaferðir að baðstaðnum. „Þessi eigendahópur virðist hafa sammælst um að losa sig við samkeppnina til að skapa rými fyrir eigið fyrirtæki í þessum ferðum. Það er áhyggjuefni að eigendasamþjöppun af þessu tagi með tilheyrandi samkeppnishindrunum skuli vera að raungerast með svo ógagnsæjum hætti. En það er ný samkeppnisáskorun sem þarf þá að takast á við.“
Þess má geta að undanfarin ár hafa þeir Þórir Garðarsson, stjórnarformaður Gray Line, og Grímur Sæmundsen, forstjóri Bláa lónsins, leitt Samtök ferðaþjónustunnar. Grímur var formaður samtakanna en Þórir varaformaður þar til í síðasta mánuði.
Krónan veldur búsifjum
Í tilkynningu Gray Line er þess jafnframt getið að samkeppni í afþreyingarferðum með ferðafólk sé mikil og að fargjöld í vinsælustu ferðir fyrirtækisins hafi lækkað í íslenskum krónum. Á sama tíma hefur krónan hins vegar styrkst og þar með hafa ferðirnar hækkað í erlendri mynt. Vegna þessa segja forsvarsmenn Gray Line að bregðast verði við með því að draga úr vöruþróun og nýsköpun sem hafi snúist um að byggja upp nýja ferðamöguleika og stuðla að dreifingu ferðamanna.
Getuleysi stjórnvalda er algjört
Stjórnendur Gray Line gagnrýna líka stjórnvöld fyrir að að hafa ekki brugðist við undirboðum erlendra hópferðafyrirtækja á íslenska markaðnum síðustu ár. „Þessi fyrirtæki koma með hópferðabíla sína til landsins, sniðganga skatta og gjöld og fara ekki eftir íslenskum kjarasamningum. Kostnaður þeirra er þar af leiðandi mun lægri en hjá íslensku fyrirtækjunum sem standa skil á sköttum og gjöldum samkvæmt íslenskum lögum og reglum. Getuleysi stjórnvalda til að taka á þessum undirboðum og lögbrotum er algjört, sem og í fleiri sambærilegum málum er varða erlenda samkeppni í ferðaþjónustunni.“
