Það eru blendnar tilfinningar sem bærast með Japönum í dag þegar helstu hindrunum fyrir endukomu ferðafólks frá fjölmörgum löndum er rutt úr vegi. Margt eldra fólkið kunni vel að meta friðinn sem færðist yfir götur og torg í fjarveru túristanna, sem eru ekki aðeins háværir og fyrirferðarmiklir heldur gæti líka stafað af þeim smithætta. Yngra fólkið er opnara og jákvæðara í garð útlendinganna. Forráðamenn ferðaþjónustunnar í landinu varpa örugglega öndinni léttar enda gengið í gegnum miklar þrengingar á tímum kórónafaraldursins. Þá vonast Fumio Kishida, forsætisráðherra, eftir því að aukinn straumur ferðafólks örvi japanskt efnahagslíf. Ekki mun af veita. Jenið hefur ekki verið verðminna í 24 ár, segir Reuters-fréttastofan.
Aðeins rúmlega hálf milljón ferðamanna hefur komið til Japans það sem af er ári miðað við tæplega 32 milljónir á sama tíma 2019. Vonast hafði verið eftir 40 milljónum 2020, árið sem sumarólympíuleikarnir voru haldnir, en kórónaveiran slökkti í þeim vonum. Nú áætlar ríkisstjórnin að ferðafólkið gæti skilað japönsku hagkerfi framvegis árlega sem svarar 34,5 milljörðum Bandaríkjadollara. Það gæti verið full mikil bjartsýni vegna þess hversu lítt sveigjanlegur japanskur vinnumarkaður er og ferðaþjónustan löskuð eftir faraldurinn. Meira en fimmti hver hótelstarfsmaður í landinu missti vinnuna.
Forráðamenn Japan Airlines segja að bókanir á flugi til landsins hafi þrefaldast frá því tilkynnt var um tilslakanirnar en búast ekki við að eftirspurn erlendis verði orðin jafn mikil og fyrir faraldur fyrr en árið 2025. Dauflegt er um að litast á Narita-flugvelli við Tókýó. Helmingur verslana og veitingastaða er enn lokaður. Eigendur þeirra búast ekki við hröðum viðsnúningi og benda á að enn verði bið á því að ferðafólk frá mörgum löndum láti sjá sig, nægir þar að nefna kínverska ferðamenn. Þá verða áfram í gildi kvaðir um að fólk beri andlitsgrímur í fjölmenni og sýni mikla tillitssemi. Það gæti vantað aðeins upp á gleðina og áhyggjuleysið sem ríkti fyrir faraldur.
Jafnvel þó ráðamenn í Japan reikni það út á blaði hversu mikils megi vænta af endurkomu ferðafólks frá Vesturlöndum þá er augljóst að margar hindranir eru í veginum, ekki síst áðurnefndur skortur á starfsfólki. Þrjú af hverjum fjórum hótelum í Japan vantar fólk. Margir sem þjónuðu túristum fyrir faraldurinn eru horfnir til annarra og betur launaðra starfa. Ekki verður einfalt að laða þetta fólk til baka enda ferðaþjónustan í landinu alræmd fyrir að borga lág laun. Líklega þarf að koma til opinber stuðningur eða niðurgreiðslur til að auðvelda japanskri ferðaþjónustu róðurinn og til að væntingar um hraða endurheimt í hagkerfinu gangi eftir.
